boz — I (Gəncə, İmişli, Yevlax) dişi qırqovul. – Quşun xoruzu bəzəkli olar, bozı yox (İmişli); – Bü:n bir boz vurdum (Yevlax); – Qızılquşnan üş boz aldırdım (Gəncə) II (Bərdə, Qarakilsə, Şuşa) dəri xəstəliyi adı. – Uşağın başında boz var, onu həkimə… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xoruzboz — (İmişli) erkək qırqovul. – Cü:rdə iki xoruzboz var, vurmadım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kolxoruzu — (Qazax) qırqovul. – Kolxoruzu göyçəx’ quşdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
təzərv — f. qırqovul … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
banlamaq — f. 1. Oxumaq, ötmək (xoruz, beçə, qırqovul haqqında). Xoruz banlayır. – Bir qarının bir xoruzu var idi; Hər gün obaşdandan o banlar idi. A. S.. Haradasa, xarabalıqda doğrudan da bir xoruz banlayırdı. Ə. M.. 2. məc. Qışqırmaq, bağırmaq. Bir də… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çolpa — is. 1. Toyuq, qartal; qırqovul və bəzi başqa quşların bir və ya ikiillik xoruzu. Qoca qartal dağ başında qərar tutub, hər səhər; Uçurduğu çolpaları bu minvalla seyr edər. S. V.. Xanpəri o gün işə çıxmayıb, iki çolpa kəsdirmiş, bir qazan zəfəranlı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
domcalamaq — f. 1. Balığı tutmaq üçün domcanı suya salıb çıxarmaq. 2. Qaranlıq və sis dumanlı gecələrdə domca ilə qırqovul tutmaq. 3. məc. zar. Tutmaq, yaxalamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hinduşka — is. <rus.> Qırqovul ailəsinə mənsub ətlik iri ev quşu; loş. Hinduşka əti. Hinduşka ferması. – Gülsəhər Müşgünazgilin qapısını döyəndə həyətdəki qazlar çığırışdı, hinduşkalar bərkdən səs elədi. Ə. Vəl.. Gözünü yumub qulaq asırsan, gah elə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kolxoruzu — is. məh. Qırqovul … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
komalaşmaq — f. Bir yerə yığılmaq, toplaşmaq, yığışmaq. Uşaqlar həyətdə komalaşdılar. – <Kitabsatan:> Camaat, burada komalaşmayın, görən deyəcək, görəsən, yenə nə hürriyyətbazlıqdır. M. C.. Turac, kəklik, qırqovul da; Komalaşıb durdu yolda. M. D … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti